Της Kimberly Zieselman
Πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα ScaryMommy.com, March 22, 2021
Μετάφραση για την Intersex Greece, Πηνειώ Διαμάντη
Ο μεγαλύτερος μου φόβος; Η έμμηνη ρύση. Όχι η δικιά μου – γνωρίζω καλά ότι δε θα έρθουν ποτέ για μένα η «θεία Φλω» (ή “οι Ρώσσοι” όπως λέμε χαριτολογώντας). Πάντα όμως ήξερα ότι μια μέρα οι κόρες μου θα έχουν την εμπειρία της περιόδου και αυτή ακριβώς η σκέψη με τρομοκρατούσε για περίπου μια δεκαετία. Δηλαδή πώς θα μπορούσα να μυήσω τις κόρες μου σε αυτό το μυστικιστικό γυναικείο πέρασμα τη στιγμή που δεν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται; Φυσικά και διαβάσαμε μαζί το δογματικό βιβλίο της σειράς American Girl, ‘The Care and Keeping of You’, για το πως τα κορίτσια φροντίζουν το σώμα τους, και πιθανά να μάθαιναν πράγματα και από τις φίλες τους, σωστά; Σκεφτόμουν πως θα απέφευγα να αντιμετωπίσω τους φόβους μου για μερικά χρόνια ακόμη. Ουφ, μόλις είχαν πατήσει διψήφιο αριθμό. Σίγουρα δεν είχα να ανησυχώ για τρία ή τέσσερα ακόμα χρόνια τουλάχιστον, σωστά;
Εχμ… όχι ακριβώς.
Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό στα προάστια του Σιάτλ. Είχα ταξιδέψει στην άλλη άκρη της χώρας για να παρακολουθήσω την τέταρτη συνάντηση της ομάδας υποστήριξης ίντερσεξ – ένα ετήσιο προσκύνημα που υπεραγαπούσα. Μια ευκαιρία να συναναστραφώ με τη ‘φυλή’ μου. Οι γυναίκες του γκρουπ με καταλάβαιναν: ήταν κι αυτές ίντερσεξ. Αποκαλούσαμε η μια την άλλη ‘αδερφή’ και σε μια απόπειρα να αποδεχτούμε ολοκληρωτικά ποιες είμαστε είχαμε διαλέξει μια σπάνια και όμορφη ορχιδέα ως σύμβολο της ίντερσεξ μοναδικότητας. Αν και είχαμε διαφορετικές προσωπικές ιστορίες, μας ένωνε η μοναδική εμπειρία του να έχουμε γεννηθεί με χαρακτηριστικά φύλου (γεννητικά όργανα, χρωμοσώματα, αναπαραγωγικά όργανα) που δε συνάδουν με αυτό που έχουμε συνήθως στο μυαλό μας, είτε ως “αρσενικό”, είτε ως “θηλυκό”.
Τα χρωμοσώματα μου είναι ΧΥ (τυπικά άρρενα) και αντί για ωοθήκες γεννήθηκα με εσωτερικούς όρχεις και χωρίς μήτρα. Ναι, έχω κόλπο. Είναι μικρότερος από τους περισσότερους και δεν οδηγεί πουθενά.
Έχοντας γεννηθεί με το «σύνδρομο Αναισθησίας Ανδρογόνων» (Androgen Insensitivity, AIS), σήμαινε επίσης ότι δε θα είχα ποτέ περίοδο ή δικά μου παιδιά. Αντίθετα, η μοίρα μου τα έφερε έτσι ώστε να γίνω μια από τις πιο τυχερές μανούλες στον κόσμο όταν υιοθέτησα δυο μονοζυγωτικά δίδυμα, τις κόρες μου, από ένα ορφανοτροφείο της Σαγκάης, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα σχεδόν δυο δεκαετίες πριν. Αυτά τα δυο πολύτιμα δώρα μου είχαν φέρει τόση πολλή χαρά αλλά και άγχος για το πώς θα γινόμουν πραγματική μητέρα. Μια καλή μαμά. Μια μαμά από εκείνες που γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία πώς να βοηθήσουν τις κόρες τους όταν έχουν περίοδο για πρώτη φορά.
Πίσω στο Σιάτλ λοιπόν, στην ομάδα υποστήριξης ίντερσεξ. Ένα μέρος που μπορώ να πάω και να είμαι ο αυθεντικός εαυτός μου. Ένα διάλειμμα από το να προσποιούμαι. Χτύπησε το τηλέφωνό μου νωρίς το πρωί όπως πήγαινα να συναντήσω τις ορχιδέες αδερφές μου και να πάρουμε πρωινό στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου. Ήταν ο Στίβεν, ο σύζυγος μου.
«Λοιπόν, η Σάρλοτ είχε για πρώτη φορά περίοδο σήμερα το πρωί» μου είπε.
Η πρώτη μου σκέψη; Ανακούφιση. Δεν ήμουν εκεί να τα μπλέξω.
Και βέβαια αντιλήφθηκα την ειρωνεία ότι αυτό συνέβη όσο εγώ βρισκόμουν στο ετήσιο ίντερσεξ συνέδριο.
«Τι έκανες;» ρώτησα.
«Πήγα στο φαρμακείο και της αγόρασα ένα πακέτο σερβιέτες. Της έδειξα που ήταν οι οδηγίες χρήσης και μετά την πήγα στην κατασκήνωση».
Αμέσως έκλεισα το τηλέφωνο με τον Στίβεν και κάλεσα τη νοσοκόμα της καλοκαιρινής κατασκήνωσης να βεβαιωθώ ότι γνώριζε πως η Σάρλοτ μπορεί να χρειαζόταν βοήθεια. Γέλασε όταν της είπα για το τηλεφώνημα μου με τον Στίβεν. «Η Σάρλοτ ήρθε ήδη να με βρει σήμερα το πρωί. Ο σύζυγος σου της είχε αγοράσει σερβιετάκια – λίγο ανεπαρκή για τις ανάγκες της. Η καημενούλα είχε αίμα ακόμη και στο σορτς της. Αλλά τη φροντίσαμε και έχουμε άφθονα προϊόντα και έξτρα ρούχα που μπόρεσε να χρησιμοποιήσει. Τώρα ξέρει τι χρειάζεται. Ίσως απόψε θα μπορούσε να πάει με τον μπαμπά στο σούπερ-μάρκετ και να αγοράσει ό,τι έχει ανάγκη».
Ένιωσα τόση ευγνωμοσύνη που η νοσοκόμα είχε τόση κατανόηση και γνώση πάνω στο θέμα. Χωρίς αμφιβολία είχε όχι μόνο προσωπική εμπειρία αλλά και εμπειρία να εξηγεί στα νεαρά κορίτσια τι συμβαίνει στο σώμα τους. Αν ήμουν εγώ στο σπίτι και όχι ο Στίβεν, ίσως και να είχα αγοράσει τα ίδια σερβιετάκια που πήρε και εκείνος. Δεν είχα ιδέα τι χρειάζεται ένα κορίτσι 10 ετών για την πρώτη της περίοδο. Δεν είχα σ αυτό παραπάνω εμπειρία από τον σύζυγο μου.
Όσο περνούσε ο καιρός συνέχισα να συναντώ όλο και περισσότερα ίντερσεξ άτομα. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ίντερσεξ καταστάσεις και εύρος ποικιλίας σωμάτων και ταυτοτήτων κάτω από τη γενική ομπρέλα. Μερικά ίντερσεξ άτομα νιώθουν άντρες, άλλα γυναίκες και κάποια τίποτε από τα δυο στην πραγματικότητα. Κάποια άτομα, όπως κι εγώ, στάθηκαν αρκετά τυχερά και αρκετά επίμονα ώστε να γίνουν γονείς. Με υιοθεσία, με παρένθετη μητρότητα ή ακόμη και με δωρεά ωαρίου για εκείνα τα άτομα που έχουν γεννηθεί με μήτρα. Μερικοί άνθρωποι κρύβουν την ίντερσεξ ταυτότητα τους, όχι μόνο από τα παιδιά τους, αλλά και από τον περισσότερο κόσμο. Σέβομαι την επιλογή τους. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν για μένα. Έχοντας γεννηθεί σε ένα ίντερσεξ σώμα – και πιο συγκεκριμένα, η αντίδραση της κοινωνίας στο σώμα μου-, μου είχε κοστίσει σε αισθήματα ντροπής και όλη μου τη ζωή πάλευα να νιώσω ότι ζω μια αυθεντική ζωή. Αποκάλυψα δημόσια την ίντερσεξ σωματικότητά μου δυο χρόνια μετά την πρώτη περίοδο των κοριτσιών μου. Το να ζήσω τη ζωή μου περήφανα και αυθεντικά ήταν ο μόνος τρόπος να ξεφορτωθώ την αυτό-αμφισβήτηση. Κι αυτό εύχομαι για όλα τα ίντερσεξ αδέρφια μου.
Θα έλεγα ψέματα αν δεν παραδεχόμουν ότι ο φόβος μου για το θέμα της περιόδου μετατράπηκε σε αγωνία για τις επιπτώσεις που είχε στα κορίτσια μου το γεγονός ότι όλο και περισσότερο αναγνωριζόμουν ως μία δημόσια περσόνα που ήταν ανοιχτά μια ίντερσεξ γυναίκα και ακτιβίστρια. Ένα βραδάκι η Σάρλοτ είχε αφήσει ένα σωρό χαρτιά της Β’ Γυμνασίου στο τραπέζι της κουζίνας, πράγμα όχι και πολύ σπάνιο. Αλλά εκείνο το βράδυ πρόσεξα ένα κίτρινο φύλλο εργασίας πάνω-πάνω, το οποίο εκείνη είχε συμπληρώσει με το χέρι. Η εργασία ζητούσε από τα παιδιά να γράψουν για κάποιον άνθρωπο που θαυμάζουν και γιατί. Είχε γράψει για μένα, για το ότι ήμουν ίντερσεξ και γενναία γιατί μιλούσα για αυτό και προσπαθούσα να βοηθήσω αλλά παιδιά και οικογένειες να μην υποφέρουν από αυτό στο μέλλον. Ότι βοηθούσα άλλα άτομα να νιώθουν περήφανα που είναι ίντερσεξ. Και δάκρυσα συνειδητοποιώντας ότι ένιωθε δυνατή να μιλήσει για μένα και τη διαφυλικότητα τόσο ανοιχτά.
Την επόμενη χρονιά όταν τα κορίτσια θα τελείωναν τη Γ’ Γυμνασίου, έλαβα ένα e-mail από μια από τις καθηγήτριες που είχαν αναλάβει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, που μου έλεγε ότι όταν κάλυψε ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα εκείνη τη μέρα αναφέρθηκε επιφανειακά και σε θέματα ίντερσεξ. Η καθηγήτρια μου είπε ότι η Αλεξάνδρα, η κόρη μου, σήκωσε σφαίρα το χέρι της, αμέσως μετά τον ορισμό που έδωσε εκείνη για τα ίντερσεξ άτομα. Η Αλεξάνδρα της είπε ευγενικά ότι ο ορισμός που είχε μόλις δώσει δεν ήταν πολύ ακριβής και πως καλό θα ήταν «να μιλούσατε με τη μητέρα μου που είναι ίντερσεξ και υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των ίντερσεξ ατόμων».
Τον επόμενο Σεπτέμβρη η καθηγήτρια με προσκάλεσε να μιλήσω στα τμήματα υγείας και βιολογίας και να τους επιμορφώσω σε θέματα ίντερσεξ. Τα παιδιά το’ χουν ήδη.
Η Kimberly M. Zieselman είναι Executive Director της InterACT: Advocates for Intersex Youth και συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου απομνημονευμάτων, XOXY , που αντανακλά τη ζωή της ως μια ίντερσεξ γυναίκα που έγινε ακτιβίστρια. Προσεγγίστε την στο Twitter @XOXYKZ